W poniedziałek 9 czerwca w Hard Rock Pubie Pamela wyjątkowy koncert. Wystąpi węgierska grupa Jack Cannon Blues Band z gościnnym udziałem ikony polskiej harmonijki ustnej – Sławka Wierzcholskiego. Publiczność może się więc spodziewać blues-rocka oraz dialogów harmonijkowych nawiązanych między Sławkiem Wierzcholskim a grającym na co dzień w Jack Cannon Blues Band Zozó (Zolati György).
Drugim zespołem występującym tego wieczoru w Hrp Pamela będzie niedawno reaktywowana grupa Roberta Lubery – Sagittarius Blues Group. Przy okazji tego koncertu warto przypomnieć, że w 1987 roku Sagittarius wystąpił wspólnie ze Sławkiem Wierzcholskim na festiwalu „Muzyczny Camping” w Brodnicy. Biorąc pod uwagę ten „precedens” możemy się spodziewać, że Sławek również z tym składem pojawi się na scenie. Szykuje się więc prawdziwa bluesowa uczta z podtekstami… Koncert zaczyna się o godzinie 19.00. Wstęp wolny.
Jack Cannon Blues Band to węgierska grupa grająca rock-bluesa. Na repertuar złożyły się własne kompozycje oraz mistrzów tj. Jimi Hendrix. Ciekawa i porywająca gra na harmonijce przez Zozó (Zoltai György) będzie nielada ciekawostką dla adeptów tego instrumentu. Udowadniają, że harmonijka ustna może wypełnić brzmienia gitary rockowej i to takiej gwiazdy jak Jimi.
Sagittarius Blues Group powstał w 1981 r. przy Miejskim Domu Kultury w składzie: Robert Lubera (g, hca, voc), Jurek Lubera (g), Andrzej Kosiorowski (bg) i M. Moskalewicz (dr). Krótko potem odszedł J. Lubera i przez ponad dwa lata grupa działała w trio, wykonując wyłącznie własne blues-roc-kowe kompozycje do tekstów M. Moskalewicza. W połowie 1983 r. zasilił ją drugi gitarzysta, Andrzej Paproti w ten sposób powstał najlepszy skład Sagittariusa. W 1985 r. zespół zakwalifikował się do „Złotej Dziesiątki” Ogólnopolskiego Młodzieżowego Przeglądu Piosenki we Wrocławiu. Wrocławski sukces zaowocował występem na XXII Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu – “Koncert Debiuty”, gdzie po wykonaniu „Deszczowego bluesa” zespół otrzymał dobre recenzje oraz propozycję nagrań radiowych dla Programu III PR. Zrealizowano wówczas dwie zespołowe kompozycje do tekstów M. Moskalewicza: „Stary Jeep” i „Deszczowy blues”. Utwory te często gościły na antenie krajowych stacji radiowych, a także znalazły się na pierwszym miejscu listy przebojów Uniwersytetu Columbia w USA.
Niebawem grupę objął patronatem ABKiSz „Alma Art” w Rzeszowie. Wzmożona aktywność koncertowa przyniosła za sobą udane występy na festiwalach „Blues Top ’85” w Sopocie (nagroda dla perkusisty) i „Jesień z Bluesem ’85” w Białymstoku.
…Tadeusz Nalepa to człowiek, który bardzo zaważył na naszej muzyce a pierwszy etap działalności zespołu był fascynacją jego dokonaniami …- wyznali w wypowiedzi dla „Magazynu Muzycznego – Jazz” nr 2/1988.
Grupa wzięła udział w „Koncercie Czystych Serc” w warszawskiej Hali Gwardii (23.05.1986 r.) W latach 1986-1987 wystąpiła m.in. na świnoujskiej „FAMIE” (1986), „Rawie Blues ’87” w Katowicach, VI „Muzycznym Campingu” w Brodnicy (1987 – gościnnie ze Sławkiem Wierzcholskim), festiwalu w Jarocinie (1987), „Spotkaniach Bluesowych” w Rzeszowie (1986,1987) i „TGB Rock ’85″w Stalowej Woli (3.05.1985 r.), zagrała trasy koncertowe z Tadeuszem Nalepą (np. wspólne występy w rzeszowskim klubie „Dedal”, rzeszowskiej filharmonii), zespołami Dżem i Nocna Zmiana Bluesa. Dokonała kolejnych nagrań radiowych dla rozgłośni w Opolu: „Kiedy byłem mały” (L. Lubera – M. Moskalewicz, R. Lubera), „Zwykły dach nad głową” (komp. zesp. – M. Moskalewicz), „Lokomotywa” (muzyka i słowa: R. Lubera), „Moje miasto” (komp. zesp. – M. Moskalewicz). Sagittarius występował na wielu koncertach w kraju i poza jego granicami.
W 1987 r. zespół zasiliła wokalistka Elżbieta Koralewicz, zaś w muzyce Sagittariusa pojawiły się elementy charakterystyczne dla klimatu amerykańskiego rocka z przełomu lat 60. i 70. W prywatnym studiu nagranio-wym w Rzeszowie zrealizowano wówczas utwory:
„Jeszcze tylko jedna chwila” (R. Lubera – M. Moskalewicz) i „Moja muzyka” (R. Lubera – M. Moskalewicz).
W 1989 r. A. Kosiorowskiego zastąpił Andrzej Barnaś. W ostatnim okresie swego istnienia Sagittarius oddalał się coraz bardziej od konwencji bluesowej, upatrując w nowych stylach muzycznych szansy na znalezienie dla siebie nowego miejsca na rynku muzycznym. Po kilkakrotnych zmianach składu rozwiązał się na początku lat 90.
W grudniu 2011 po niezwykłym koncercie, z okazji 50-lecia nadania praw miejskich Nowej Dębie (gdzie zespół spotkał się razem na scenie po ponad 20 latach) doszło do reaktywacji najlepszego składu zespołu. Koncert ten został zarejestrowany i następnie wydany w 2012 r. jako album pt. “Sagittarius – deszczowy blues” (DVD+CD).
Zespół obecnie promuje wydanie albumu trasą koncertową …