Radio Sfera UMK

Gramy swoje, po studencku!

Jak pochować upiora? Tajemniczy grób w miejscowości Pień

W ramach śród naukowych w instytucie Psychologii prof. Dariusz Poliński opowiedział o najnowszych odkryciach w ramach wykopalisk na tajemniczym cmentarzu nowożytnym w miejscowości Pień.

Grób Wojownika

Wykopaliskami na cmentarzu w miejscowości Pień archeologowie z UMK zajmują się od 2009 roku. Już na samym początku wykopalisk badaczom udało się ustalić, że mają do czynienia z dwoma cmentarzami – wczesnośredniowiecznym (X w.) oraz nowożytnym (XVII w.). Pierwszym sensacyjnym odkryciem na jakie natrafili badacze był grób mężczyzny – wojownika z wczesnego średniowiecza datowanym na 2. połowę X w. – 1. połowę XI w. Szkielet mężczyzny nosi ślady uszkodzeń, które najprawdopodobniej można powiązać z walką. Za tą hipoteza dodatkowo przemawia fakt, że grób był bardzo bogato wyposażony m.in. w zdobiony srebrem toporek, misę z brązu oraz okute żelaznymi taśmami drewniane wiaderko.

Wampirka z Pnia

W 2022 roku na tym samym cmentarzu natknięto się na grób młodej dziewczyny z żelaznym sierpem umieszczonym na szyi oraz kłódką zawieszoną na dużym palcu małej stopy. Odkrycie to ma charakter unikatowy, nawet wśród praktyk mających chronić żyjących przed zemstą zza grobu. Wskazuje to na nietypowe zachowanie za życia pochowanej osoby, przerażające ówcześnie żyjących na tyle, że sięgnęli po takie środki ostrożności. Odnalezione w grobie pozostałości jedwabnych tkanin wskazują na wysoki status społeczny dziewczyny. W tamtych czasach jedwab był luksusowym materiałem, dostępnym tylko dla najbogatszych. Badania nad przyczynami tego niezwykłego pochówku trwają do dziś i potwierdzają wiele stawianych przez naukowców hipotez próbujących odpowiedzieć na pytanie czemu Wampirka z Pnia była odbierana przez we własnej społeczności za zagrożenie nawet po śmierci.

Więcej informacji na temat tajemniczego grobu możecie usłyszeć w wywiadzie z prof. Dariuszem Polińskim przeprowadzonym przez Agatę Sawicką.

[Fot.: Instytut Archeologii UMK]

Materiał współtworzony przez Maję Sztandarską oraz Agatę Sawicką