Radio Sfera UMK

Gramy swoje, po studencku!

„Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie. Musi być wyrafinowany, stać się po trosze artystą.”

12 dni. Czy w ciągu tak krótkiego okresu można poznać smak życia? Czy da się w tak krótkim czasie zgłębic tajemnice wieczności? Dziesięcioletniemu chłopcu się to udało, więc może nie jest to takie trudne.

 

Oskar leży w szpitalu. Jest chory na białaczkę i nie wierzy już w bajki. Nie chce i nie potrafi poradzić sobie tragedią, jaka dotknęła całą jego rodzinę. Rodzice nie pokazują po sobie rozpaczy, lecz chłopiec czuje, że nic nie jest w porządku. Zarzuca sobie, że jest „złym pacjentem”, nie wierzy w możliwości medycyny, widzi w sobie tylko umierające dziecko.

Jedyna osobą, która pozytywnie odnosi się do Oskara jest Pani Róża – wolontariuszka, która chce, by chłopiec uwierzył, że życie może być piękne. Namawia go by codziennie pisał jeden list do Pana Boga, a każdy dzień traktował jako kolejne 10 lat. W ten sposób powstaje 12 cudownych, ciepłych listów z ostatnich 12 dni życia Oskara.

Brawo! Jesteś bardzo mocny. Nie zdążyłem jeszcze wysłać listu, a Ty
już dajesz mi odpowiedź. Jak Ty to robisz?

Éric-Emmanuel Schmitt to francuski dramaturg, eseista i powieściopisarz, z wykształcenia filozof. Mieszka w Brukseli.
Swoją pierwszą powieść napisał w wieku 11 lat.Na świecie jest znany głównie jako twórca teatralny. Pierwszym krokiem do sławy była sztuka Don Juan on Trial wystawiona w 1991r. W ciągu zaledwie dekady stał się jednym z najpoczytniejszych francuskojęzycznych autorów na świecie. Jego książki tłumaczone są na 35 języków, a sztuki wystawiane w ponad czterdziestu krajach. Książki Schmitta w większości bazują na sztukach teatralnych o tych samych tytułach.

Oskar i Pani Róża zostało okrzyknięte wydarzeniem literackim na miarę Małego Księcia. Poruszająca, pełna ciepła, humoru i pozytywnej energii książka, która chwyta za serce. Jest w niej jednak coś dziwnego – oto mały, dziesięcioletni chłopiec staje oko w oko ze śmiercią, której o dziwo, nie boi się, ale stara się przyzwyczaić się do niej. Jego postawa budzi podziw, często wywołuje wzruszenie. Pozycja jest pozycją obowiązkową dla czytelników, którzy szukają niebanalnych opowieści. Opowieści, do których będzie można wielokrotnie wracać i zawsze odkryć coś nowego.

zdjęcie: kadr z ekranizacji filmu z 2009 roku